Woorden zijn voor mij vaak blablabla maar toch besef ik dat we taal

nodig hebben om met elkaar in contact te komen. Wat gezegd wordt

tussen de regels heeft vaak veel betekenis. Ik tracht dat weer te geven in

mijn poëzie.

 

Vanuit mijn opleiding Germaanse Filologie was ik al lang fan van poëzie.

Sinds enkele jaren schrijf ik zelf.

Ik volg(de) ondertussen poëzieatelier

bij Philip Hoorne. Ik denk dat je bij poëzie vooral moet “afleren” in

plaats van “bijleren”. Nochtans geloof ik in het impulsieve en pure

schrijven. Raken en geraakt worden is mijn grootste doel.